مهاجرت «یعنی عزیمت از بن بست امید اجتماعی»

مهاجرت «یعنی عزیمت از بن بست امید اجتماعی»

چرا برخی ها رفتن را برماندن ترجیح می دهند. مهاجرت به نوعی دنبال کردن امید بهبود به ( زیستی جایی بیرون از اینجا و زمانی خارج  از اکنون) وقتی آدمیان امید را از دست می دهند دست به مهاجرت  می زنند.  زندگی خوب اشکال و قاب  های مختلف  دارد پای حرف هر کسی که بنشینی تعریف خودش را از زندگی خوب دارد اما آنچه در تمام مهاجرت های سبک زندگی مشترک است مهاجرت سبک  زندگی نوعی  فرار است . از جایی به چیزی به خود کام بخشی و زندگی نو. نوعی  باز خلق یا باز کشف قابلیت های شخصی یا امیال ( حقیقی) فرد در این نوع مهاجرت داستان های ( فرار) فراوان است گاهی افراد از آِینده ای که پیش بینی می کنند و از آن وحشت دارند فرار می کنند . گاهی هم از چیزهاییی مثل زندگی روتین ، فرد گرایی ، ماده گرایی و مصرف گرایی جهان معاصر.  یک نمونه مهاجرت از روستا به شهر های مرکزی هم داریم که نوعی از مهاجرت است. اینکه بیرون از ایران مدبنه فاضله ای مخصوصا در کشورهای اروپای غربی و آمریکا برای ایرانی ها وجود ندارد نه تنها یک واقعیت است بلکه یک واقعیت تلخ است مخصوصا اگر مهاجرت به صورت خانوادگی صورت بگیرد اوضاع تلخ تر هم هست حتی در خارج از ایران به بعضی     شغل ها تن می دهیم  حتی در مشاغل غیر تخصصی . بزرگترین  سرمایه ،سرمایه انسانی است مهاجرت ها دست جمعی جامعه را دچار خطر می کند مهاجر  همیشه غربیه ای  است که در جامعه میزبان  پرسه می زند.